Behulpzaam gedrag bij honden

Behulpzaam gedrag van honden naar mensen

In het verleden hebben studies aangetoond dat honden in staat zijn om behulpzaam gedrag te vertonen naar andere honden wanneer die hun eerder hebben geholpen. Naar mensen toe ligt dit misschien iets anders, zeker als het om eten gaat. Althans, dat is op te maken uit het onderzoek dat op 14 juli in PLOS ONE is verschenen.

In dit onderzoek trainden de onderzoekers 37 honden om een ​​voedselautomaat te bedienen door op een knop te drukken. Daarna plaatsten ze de voedselautomaat en de knop om ‘m te bedienen in twee verschillende ruimtes. Een hondenverblijf en een mensenverblijf.

Onderzoek naar behulpzaam gedrag van honden

In de eerste fase werden honden één voor één gekoppeld aan twee onbekende mensen. Een menselijke partner was behulpzaam, die drukte op de knop om voedsel in het hondenverblijf uit te delen. De andere was niet behulpzaam.

De onderzoekers draaiden de opstelling ook om, met een knop in de ruimte van de hond die een voedseldispenser in de ruimte van de mens bediende. De onderzoekers vonden geen significante verschillen in de neiging van de honden om op de knop te drukken voor behulpzame of niet-behulpzame menselijke partners. Het gedrag van de mens in de eerste fase had geen invloed op het gedrag van de hond jegens hen in vrije speelsessies na de proeven.

Eerdere studies hebben aangetoond dat honden dus wel in staat zijn om behulpzaam gedrag te tonen als het gaat om andere honden die hun eerder hadden geholpen. Dit gedrag staat ook bekend als wederkerig altruïsme. Weer ander onderzoek suggereert dat honden ook in staat zijn om onderscheid te maken tussen behulpzame en niet-behulpzame mensen.

Geen bewijs gevonden

De huidige studie vindt voor dit laatste echter geen bewijs. Deze bevinding kan wijzen op een gebrek aan vermogen of de neiging bij honden om iets goeds terug te doen voor mensen. Het kan ook aan de opstelling van het onderzoek zelf liggen. De auteurs suggereren bijvoorbeeld dat de honden het experiment misschien niet hebben begrepen. Dit kan omdat mensen doorgaans de voedselgever in de relatie zijn, niet de ontvanger. Een andere reden kan zijn dat de honden de relatie behulpzame gedrag van de mens en de beloning niet herkenden. Ze snapten misschien niet dat het drukken op de knop ervoor zorgde dat er eten uit de dispenser kwam.

Ik denk dat er vooral wat te zeggen is dat in normale situaties de hond de ontvanger van voedsel is en het baasje de verstrekker. Wat ik zelf opvallend vind is dat wanneer ik de honden eten geef in hun bakken dat ze dit voor zichzelf houden. Pas wanneer het eten op is wisselen de honden van bak. Als ze echter onderweg zelf eten vinden delen ze de buit. Wanneer Lazar bijvoorbeeld een muis vangt dan loopt hij er regelmatig heel opzichtig, theatraal haast bij weg. Zo van: “Ik hoef ‘m niet, jij mag ‘m!’ Jura deelt ook, maar als leider is dat natuurlijk ook wel een beetje je taak. Mahru die interesseert het allemaal gewoon wat minder.

Neem contact met ons op voor een gratis persoonlijk advies voor supplementen die jouw hond kunnen ondersteunen bij stress, angst, prikkelgevoeligheid, ouderdomsklachten en meer.