Japanse wolf toch niet uitgestorven?

Zoals iedereen wel weet stamt de hond af van de wolf. Maar er zijn vele wolvensoorten en we missen best een aantal schakels. Nieuw genetisch onderzoek toont aan dat de Japanse Wolf die 100 jaar geleden is uitgestorven de sterkste schakel is tussen de voorouders van de hond. Onderzoekers onderzochten de mate van introgressie (herhaalde terug kruising) van Japanse wolf en Eurasische-honden. Ze zeggen daarover: “Als gevolg van deze erfelijkheid is tot 5,5% van de moderne hondengenomen in heel Oost-Eurazië afgeleid van de voorouders van Japanse wolven.”

𝗝𝗮𝗽𝗮𝗻𝘀𝗲 𝗪𝗼𝗹𝗳 𝘁𝗼𝗰𝗵 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝘂𝗶𝘁𝗴𝗲𝘀𝘁𝗼𝗿𝘃𝗲𝗻?

Hierboven schreef ik over de Japanse wolf. In dat stuk stelde ik onder meer dat deze inmiddels 100 jaar uitgestorven is. Maar niet iedereen denkt dat dit het geval is. Hiroshi Yagi was onderdeel van een groep bergbeklimmers in de jaren 70. Toen hij dienst deed als nachtwacht hoorde hij ineens een gehuil uit de bergen. Dit gebied “Chichibu Tama Kai” is niet te vergelijken met Nederlandse natuurgebieden met elke kilometer een parkeerplaats en vol met aangelegde achtbaanswegen voor i-fietsers, wandelaars en ruiters. Dit is ruig gebied en Hiroshi was ervan overtuigd dat hij een wolf had gehoord.

𝗢𝗼𝗴 𝗶𝗻 𝗼𝗼𝗴

Fast forward naar 1996 wanneer Yagi nog steeds vol overtuiging naar de Japanse wolf zoekt. Ineens stond hij oog in oog met een dier waarnaar hij het grootste deel van zijn leven had gezocht.”Ik besloot dat ik zou proberen hem een rijstcracker te geven en stak mijn hand naar hem uit.”, zegt Yagi. “Ik ben rechtshandig, dus ik bood hem de cracker met mijn linkerhand aan, denkend dat zelfs als hij in mijn linkerarm zou beet, het goed zou komen.””Hij stond op dat moment vlak voor me. Ik had de rijstcracker recht onder zijn bek gebracht. Maar hij nam het niet aan. Hij stond daar gewoon. Ik probeerde te oordelen of hij naar een wild dier rook, maar dat deed hij niet. Hij had geen geur. En net als een pasgeboren baby had hij geen kennis of angst voor gevaar.”

𝗛𝗮𝗮𝗿𝘀𝗰𝗵𝗲𝗿𝗽𝗲 𝗳𝗼𝘁𝗼’𝘀

Nu denk je misschien: “Tja, anecdotes hebben we ook over Big Foot en het monster van Loch Ness!” Maar in dit geval schoot Yagi 19 haarscherpe foto’s van wat toch verdomd veel op een wolf lijkt. Zeker wanneer je deze vergelijkt met de opgezette exemplaren die bijvoorbeeld in Londen te zien zijn. De foto’s die hij die nacht maakte, prikkelden de verbeelding van de lokale inwoners van Chichibu. Een prominente Japanse zoöloog beschreef het dier als ‘extreem wolfachtig’ , zonder te zeggen dat het dier de uitgestorven wolf was.

𝗙𝗼𝗹𝗸𝗹𝗼𝗿𝗲

De Japanse wolf wordt in de literatuur en folklore vaak afgeschilderd als een mystiek dier. De specifieke naam van de Japanse wolf, hodophilax, betekent zoiets als “padbewaker” en verwijst naar de Japanse legende van “okuri-okami”, de “begeleidende wolf” die reizigers volgde op bergpaden en hen bewaakte tijdens hun reis. In andere verhalen vallen de okuri-okami reizigers aan die zich niet respectvol gedragen tegenover de wolven. Zo eentje kunnen we hier in Nederland goed gebruiken voor de wolvenmoordenaar. De legende van de begeleidende wolf zou heel goed gebaseerd kunnen zijn op echt wolvengedrag. Wolven staan er namelijk om bekend hun prooi kilometers lang te volgen voor ze toeslaan.

𝗪𝗶𝗹𝗱𝗰𝗮𝗺𝗲𝗿𝗮’𝘀

Fast Forward naar 2019. Inmiddels is er allerhande technologie en zijn er meer mensen op zoek naar de wolf in het gebied. Wildcamera’s leggen 3 rennende herten vast, maar het zijn niet de beelden die ertoe doen, het is het geluid. Op de achtergrond is gehuil te horen dat toch echt klinkt als een wolf. Uit analyse van het geluid blijkt dat het niet achteraf aan de video is toegevoegd. Het gehuil is echt, maar is het ook de legendarische wolf?

𝗠𝗼𝗴𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸𝗲 𝘃𝗲𝗿𝗸𝗹𝗮𝗿𝗶𝗻𝗴𝗲𝗻

De eenvoudigste verklaring is dat de wolf nooit is uitgestorven. Het gebied is moeilijk begaanbaar en dus kan de wolf in relatieve rust leven. Het grootste argument hiertegen is dat afgezien van de foto’s het dier letterlijk een eeuw niet is gezien. Wolven zijn sociale dieren, ze leven in roedels en er zou dan gewoon meer bewijs moeten zijn.Een andere verklaring is dat de wolf zich heeft gekruist met huishonden en wat Yagi in 1996 zag en in mogelijk in 2019 vastlegde een hybride is. Maar ook hiervoor geldt dat een populatie een minimale grootte moet hebben om te blijven bestaan. Daarnaast kwam ik Italiaans onderzoek tegen waarbij naar voren kwam dat hybrides zo weinig voorkwamen dat er geen verandering was in de genen van wolvenpopulaties daar.

Een van de nieuwe wolvenzoekers in het gebied, Alex Martin, zegt er het volgende over “Persoonlijk ben ik geneigd te geloven dat er iets in de bergen is, of het nu het uitgestorven dier zelf is of zijn nakomelingen, en dat er voldoende tijd, geld en technologie zal zijn om te onthullen wat het is”, zegt Martin, die zijn eigen onderzoek zal voortzetten, geïnspireerd door Yagi. Hij heeft al nieuwe aanwijzingen want in een afgelegen gebied is opnieuw gehuil gehoord.