Het herkennen van emoties bij honden

Emotionele gezichtsuitdrukkingen zijn belangrijk voor communicatie tussen verschillende diersoorten. Maar er is niet veel onderzoek gedaan naar hoe mensen emoties bij honden herkennen. In dit onderzoek hebben onderzoekers gekeken naar hoe kinderen van 4 jaar, kinderen van 6 jaar en volwassenen emoties bij honden en mensen herkennen en begrijpen. Ze hebben ook gekeken of ervaring met honden van invloed is op het herkennen van emoties.

Ze lieten deelnemers foto’s zien van blije, agressieve en neutrale gezichtsuitdrukkingen van honden en mensen. Ze moesten de emoties beoordelen en aangeven hoe positief of negatief ze zich voelden bij elke foto. De onderzoekers ontdekten dat zowel leeftijd als ervaring met honden van invloed waren op hoe goed mensen emoties van honden herkenden.

Volwassenen vs kinderen

Volwassenen herkenden agressieve honden beter dan kinderen van 4 jaar, ongeacht hun ervaring met honden. Maar 6-jarigen en volwassenen presteerden vergelijkbaar. Iedereen herkende blije gezichtsuitdrukkingen van zowel mensen als honden even goed.

Kinderen zagen agressieve honden positiever en minder opwindend dan volwassenen. Mensen zonder ervaring met honden zagen agressieve honden positiever dan degenen met ervaring met honden. Kinderen beoordeelden agressieve honden ook als positiever en minder opwindend dan agressieve mensen.

Over het algemeen laat het onderzoek zien dat naarmate mensen ouder worden en meer ervaring met honden hebben, ze beter worden in het herkennen van emoties van honden, vooral agressie. Deze verbetering in het herkennen van emoties bij honden zou kunnen samenhangen met de ontwikkeling van de hersenen en het leren van interactie met honden.

𝗘𝗶𝗴𝗲𝗻 𝗶𝗻𝗽𝘂𝘁: 𝗡𝗲𝗴𝗮𝘁𝗶𝘃𝗶𝘁𝘆 𝗯𝗶𝗮𝘀.

Wat mij opviel was dat kinderen van 6 met ervaring van honden veel slechter scoorden als het gaat om een blije hond te herkennen dan hun leeftijdsgenootjes die geen ervaring hebben met honden. Aan de andere kant scoorden ze weer veel beter als het gaat om het herkennen van agressieve honden. Dat betekent dus dat kinderen met ervaring met honden negatiever over de emoties van een hond denken.

Hetzelfde geldt voor volwassenen. Volwassenen met ervaring met honden scoorden slecht in het herkennen van een blije hond. Op basis van dit onderzoek zou je kunnen stellen dat het hebben van ervaring met honden mensen negatiever stemden over honden. Ook waren mensen in het algemeen beter in staat om agressie te herkennen dan blijdschap.

Wat zou hier de reden van kunnen zijn? Evolutionair gezien zijn we geneigd negatieve ervaringen zwaarder te laten wegen. Dat heet ‘negativity bias’ en de reden hiervoor is dat om te overleven je er beter vanuit kan gaan dat die sabeltandtijger je op gaat eten, dan dat hij op je af rent om te knuffelen. Mensen die van het positieve uitgingen, zijn er niet meer en hebben zich niet voortgeplant. Wij stammen dus af van de mensen die eerder te bang dan te positief gestemd waren.