Even voorstellen… Faye!

Mag ik even voorstellen? Dit is Faye. Faye is een Grote Grijze Keeshond van ruim 9 jaar. Met 8 weken kwam ze bij ons wonen en onze andere 2 Kezen. Faye was een vrolijke en goed gesocialiseerde pup. Al vanaf jonge leeftijd hebben we veel trainingen met haar gedaan en ze vond en het allemaal geweldig. Speuren deed ze het liefste en daar was ze heel gedreven in. Ze ging altijd graag mee wandelen en speelde ook veel met de andere honden. Faye was ook altijd heel sociaal en was eigenlijk een watje. Kortom, Faye had het prima naar haar zin.

Maar de laatste jaren is daar verandering in gekomen. De wereld is ineens niet meer zo leuk. Door een traumatische ervaring toen ze anderhalf was, is Faye extreem geluidsgevoelig geworden. Een te hard dichtgegooide deur is al genoeg om haar behoorlijk aan het schrikken te maken. Onweer vindt ze doodeng, maar het allerergste is vuurwerk. Daar is ze doodsbang voor. En met doodsbang bedoel ik letterlijk doodsbang. Als we buiten lopen en Faye hoort vuurwerk is haar instinct om te vluchten, naar huis waar het veilig is, of naar de auto die ergens geparkeerd staat. Normaal lieten we Faye loslopen in het bos en veld, maar tegenwoordig gaat ze alleen uit aan de lijn, zodat ze in elk geval niet een drukke weg op kan vluchten. Faye weegt een kilo of 19, maar een in doodsangst verkerende Faye die aan de lijn trekt is te vergelijken met een hond van 60 kg die zich nergens door laat tegenhouden. Voer neemt ze niet meer aan, ze staat van top tot teen te trillen, ogen wijd open gesperd en hijgen. Je ziet de adrenaline bijna door haar heen jagen. En uiteraard blijft het zelden bij een knal, dus Faye’s angst wordt keer op keer bevestigd en vergroot.

Uiteraard hebben we alles al geprobeerd; vuurwerk cd, TTouch, trainingen, natuurlijke middelen , Clomicalm en zelfs een keer Alprazolam. Maar nee, het helpt niet. We hebben de afgelopen jaren elk stiltegebied van Limburg wel gezien, maar er hoeft kilometers verderop maar een knal te zijn en Faye durft al niet meer uit de auto. En uiteraard waren er genoeg mensen die dachten dat het allemaal aanstellerij was (!), dat we Faye teveel verwend hadden (nooit geweten dat je daardoor geluidsgevoelig kon worden!) enz. Of van die leuke adviezen dat we haar gewoon op 31 dec de hele dag buiten moesten zetten, zodat ze er aan zou wennen. Voor de duidelijkheid: no way!

De laatste keer dat we in Nederland zijn gebleven met Oud en Nieuw was2012/2013. Faye heeft toen ruim 40 uur haar plas opgehouden, omdat ze totaal niet meer naar buiten durfde. En de hele dag het geknal alsof we in een oorlogsgebied woonden. Op een gegeven moment waren we gewoon bang dat ze een hartaanval zou krijgen van angst. Voorafgaand aan 31 december waren we al 6 weken lang om half 6 ’s ochtends opgestaan om met haar te wandelen, zodat ze tenminste 1x in relatieve rust haar behoefte kon doen. Het was in elk geval duidelijk dat het geen optie was om in het vervolg met Faye met Oud en Nieuw in het land te blijven. Daarom gaan we nu elk jaar met haar naar het buitenland. Een week rust, geen vuurwerk, geen knallen. Je ziet Faye tot rust komen. Een andere optie is er gewoonweg niet. Helaas gaat het dan nog steeds wel eens mis, als er bijv meer vuurwerk wordt afgestoken dan verwacht en dan ben je weer terug bij af. Ook dat hebben we helaas meegemaakt.

De geluidsgevoeligheid wordt niet minder, maar wordt alleen maar erger. Onweer is nu ook echt iets waar Faye helemaal van in paniek raakt. Speuren kunnen we niet meer met haar, ze is alleen maar met haar omgeving bezig, alert op eventuele enge geluiden. Lekker lange wandelingen maken in de vele mooie bosgebieden die we hebben kunnen we ook niet meer met Faye. Ze weigert te lopen en wil alleen maar terug naar de auto. Na de knallende decembermaand wil ze vaak tot maart niet eens mee gaan wandelen, wil alleen in de tuin blijven.
Vuurwerk is verboden in Nederland, behalve op 31 december van 18u tot 2u. Als dat zo was, dan hoefden we niet eens naar het buitenland.. Nee, in Nederland wordt al maanden lekker geknald. In september was het al raak en nu is het bijna elke week raak , met name in het weekend. We wonen bij een kanaal en vooral de brug 200 meter verder is een geliefde plek om vuurwerk af te steken, dan klinkt het nog veel harder. Vanaf december is het eigenlijk bijna elke dag raak. En elke dag weer wordt Faye banger. Elke dag weer is er die bevestiging dat het buiten inderdaad levensgevaarlijk is. Het resultaat van al die stress resulteerde in een Faye die snel uitviel tegen onze andere honden. Gelukkig “trekken de andere honden zich er weinig van aan en voelen haar buien meestal aan en ontwijken haar dan. Maar leuk is het niet, wel heel begrijpelijk. Als je altijd stress hebt, dan heeft dat ook invloed op je humeur.

Ruim een jaar geleden kwamen we in aanraking met de producten van CB-Doggy. Omdat je nooit wil opgeven om toch te proberen het leven aangenamer te maken voor je geliefde hond, hebben we uiteraard hun producten geprobeerd. En wat zijn we daar nog steeds heel blij mee! Faye krijgt de ActiveLife Senior en sinds kort ook de L-Theanine tabletten. Het maakt een wereld van verschil. Nee, ze loopt niet vrolijk mee op lange wandelingen en ook speuren doen we niet meer en ze is nog steeds erg geluidsgevoelig. Maar ze is vrolijker, nauwelijks meer reactief naar de andere honden en herstelt vele malen sneller na schriksituaties. Ze speelt zelfs weer met de andere honden! Voordat we deze producten gebruikten wilde Faye absoluut niet buiten de tuin als er iets gebeurd was, zoals bijv. een vuurwerkknal. Tegenwoordig durft ze een paar uur later alweer een klein wandelingetje te maken. En laatst knalde het buiten weer en ging Faye zich niet verstoppen, maar blafte mee met de rest! Ook ligt ze ligt heerlijk op haar gemak te slapen in de tuin, ondanks soms harde omgevingsgeluiden En dat lijkt allemaal misschien niet veel, maar voor ons en Faye zijn dat megastappen. En dat is waar we het voor doen. We verwachten geen wonderen, maar we willen Faye een fijn leven geven, met zo min mogelijk stress. En met deze producten lukt dat. Eind november krijgt Faye er ook de AminoCalm bij. Daar reageert ze ook super op. Toen het in mei heel vaak onweerde en Faye daar erg bang van was, raadde Dunja ons aan om de AminoCalm weer een paar weekjes te gebruiken en dat maakte het verschil. Ik kan het dan ook iedereen aanraden om deze producten te proberen. Wij en ook Faye zijn heel blij dat we het geprobeerd hebben, het heeft Faye’s wereld weer iets groter en veiliger gemaakt.

=====================================================================

Update Faye

Inmiddels zijn we een maand of 8 verder sinds ons verhaal en zijn er heel wat dingen gebeurd. Helaas werd er in de aanloop naar Oud en Nieuw weer volop geknald en dan het liefst onder de brug die 150 meter verderop ligt. We merkten het gelijk aan het gedrag van Faye dat ze toch weer terugviel in oude patronen. Niet meer buiten de tuin willen en schrikken van elk geluid. Oud en Nieuw heeft ze heel rustig verbracht bij haar fokker in België. Die kent ze goed en daar komt ze heel graag en er is praktisch geen vuurwerk. In tegenstelling tot waar wij wonen, waar ze de hele dag knallen en ook nog eens carbid schieten. Maar zelfs een beetje vuurwerk is al genoeg voor Faye om haar angsten te triggeren. Tot maart/april wilde Faye amper de tuin uit. Meegaan op grote wandelingen deed ze al jaren niet meer. Vreselijk, maar op een gegeven moment moet je je daarbij neerleggen. Motoren, harde regen, onweer, allemaal dingen waar Faye weer moeite mee had. We merkten ook dat haar cognitieve functies achteruit gingen en dat ze dingen die ze vroeger graag deed, niet meer leuk vond. Nieuwe dingen leren was al helemaal een ramp. Toen bleken ook nog haar leverwaardes verhoogd. Niet zo vreemd, chronische stress heeft ook zijn uitwerking op de rest van het lichaam. Door de hoge leverwaardes waren er bepaalde stoffen die Faye beter niet meer kon hebben, waaronder de L-Tryptofaan in de AminoCalm. Vreselijk balen natuurlijk. Maar na overleg hebben we nu sinds enkele maanden aangepaste versies van de Seniorcaps en de ActiveLife en krijgt Faye bij het avondeten nog een extra Ashwaghanda. En jawel hoor, langzamerhand zagen we Faye weer opbloeien! Bij onweer probeert ze niet meer een weg door de muur te graven om weg te komen, maar ligt tegen de bank aan. Tuurlijk is ze bang, maar niet meer die blinde doodsangst. Een half uur later durft ze ook weer naar buiten. Ook werd ze veel vrolijker en wilde spelen met de andere honden. De laatste maanden ben ik eerst alleen met haar kleine wandelingetjes gaan maken en dat ging steeds beter. Uiteraard werd ze elke meter de hemel in geprezen en werd ze ook rijkelijk beloond. Kwam er een motor langs, dan lag ze weliswaar plat op de grond, maar was ie voorbij, dan schudde ze zich uit (jaren geleden onder commando gezet op advies van de hondenschool en dat is echt een gouden tip voor bange en onzekere honden! Als ik tegen Faye “shake it off”zeg, dan schudt ze zich uit en dat werkt ontspannend) en liep verder. In de middag wilde ze liever niet lopen, maar na een tijdje nam ik haar mee met de andere honden op de ochtendwandeling en dat ging prima. Dus we gingen het ook in de middag proberen en ook dan liep ze met de andere honden mee. Ik maak elke dag een grote wandeling van 1,5-2 uur met de andere honden en dan kon Faye nooit mee. Paar keer geprobeerd, maar dan kwam ze niet eens de auto uit. Daar doe je haar geen plezier mee en de andere honden ook niet. Maar omdat het de laatste tijd zo goed ging met Faye en we ivm de warmte minder grote afstanden lopen, hebben we afgelopen weekend de gok genomen! Faye in de auto geladen met de rest en op naar de hei. En het ging goed!!!!! Ze heeft genoten, ze was bezig met hondendingen: snuffelen, gras vreten, in waterplassen lopen ipv continue de omgeving scannen op geluiden. En wij hebben met haar genoten! Wat doet dat je hart goed als je haar zo ziet scharrelen en rennen met de rest! En dat hebben we echt te danken aan de supplementen van CBDoggy. Dunja denkt en leeft echt mee en het is toch fantastisch dat ze de supplementen ook nog aanpassen aan de hond. Uiteraard is Faye nog steeds extreem geluidsgevoelig, dat zal niet meer veranderen. Maar de situatie is weer leefbaar en elke wandeling die ze meegaat is een cadeautje. Faye’s wereld is weer een stukje groter geworden en ze kan nu ook echt genieten en weer hond zijn. Dat hadden we nooit kunnen bereiken zonder de supplementen. December zal heus weer vervelend worden, maar we zien de toekomst toch weer met meer vertrouwen tegemoet. Het belangrijkste is dat Faye zich nu happy voelt en als daar verandering in komt, gaan we weer, op zoek naar een andere oplossing.