𝗠𝗼𝗲𝘁 𝗱𝗲 𝗻𝗮𝗮𝗺 𝘃𝗮𝗻 𝗷𝗲 𝗵𝗼𝗻𝗱 𝗱𝗲𝗲𝗹 𝘂𝗶𝘁𝗺𝗮𝗸𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗲𝗲𝗻 𝗰𝗼𝗺𝗺𝗮𝗻𝗱𝗼?

Hoe geef je een commando?

Iedereen is het er over eens: je hebt de aandacht nodig van je hond wanneer je wilt dat je een commando geeft. Waar niet iedereen het over eens is, is of de naam van de hond deel uit moet maken van dat commando. Het argument om wél de naam van de hond te gebruiken is dat hij dan weet dat het commando voor hem (of haar) bedoeld is. Wanneer ik zeg: “Hier!” Hoe weet Jura dan dat zij moet komen? Als ik zeg: “Jura hier!”, dan kan er geen twijfel bestaan dat het commando aan haar gericht is. Een tweede argument om wél de naam van de hond te gebruiken is dat je de aandacht vraagt van je hond. Je roept de naam van de hond, wacht tot je aandacht hebt en geeft dan pas het commando. Het argument om niet de naam van de hond te gebruiken is dat de naam niet alleen onnodig is wanneer een hond al aandacht heeft, maar zelfs afleidend kan werken. Het is een extra geluid dat geen enkele extra informatie aan het commando toevoegt.

Welke aspecten bij het geven van een commando zijn belangrijk?

In het wetenschappelijke tijdschrift Applied Animal Behaviour Science is er een onderzoek gepubliceerd die precies deze vraag aanpakt. Het is onderzoek uitgevoerd door Maya Braem en Daniel Mills van de Universiteit van Lincoln uit Engeland. Het onderzoek bestond uit twee delen. 56 hondenbaasjes werden op video opgenomen terwijl ze hun hond het ‘zit’-commando gaven. De onderzoekers probeerden erachter te komen welke aspecten bij het geven van het commando van invloed waren op de prestaties van de hond. Analyse toonde aan dat twee factoren van groot belang waren. Het was (natuurlijk) erg belangrijk dat de hond oplette en keek naar het baasje. De gegevens toonden echter ook aan dat alle verbale informatie die vóór het commando werd geven de kans op succes verkleinde. Dus “Kijk eens, Jura hier!” werkte minder goed dan wanneer ik het ‘kijk eens’-gedeelte weg zou laten.

Variaties in het geven van een commando

Op basis van de resultaten uit het eerste onderzoek werd een tweede uitgevoerd met 12 honden. Het idee was om te kijken hoe honden reageerden op een vertrouwd commando en op een recent geleerd commando. Vervolgens werd er op vier manieren een commando gegeven. Dit waren:

• 𝗮𝗹𝗹𝗲𝗲𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝘃𝗲𝗿𝗯𝗮𝗹𝗲 𝗰𝗼𝗺𝗺𝗮𝗻𝗱𝗼;
• 𝗱𝗲 𝗻𝗮𝗮𝗺 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗵𝗼𝗻𝗱 𝗼𝗻𝗺𝗶𝗱𝗱𝗲𝗹𝗹𝗶𝗷𝗸 𝗴𝗲𝘃𝗼𝗹𝗴𝗱 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝗵𝗲𝘁 𝗰𝗼𝗺𝗺𝗮𝗻𝗱𝗼;
• 𝗱𝗲 𝗻𝗮𝗮𝗺 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗵𝗼𝗻𝗱 𝗴𝗲𝘃𝗼𝗹𝗴𝗱 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝗲𝗲𝗻 𝗽𝗮𝘂𝘇𝗲 𝘃𝗮𝗻 𝘁𝘄𝗲𝗲 𝘀𝗲𝗰𝗼𝗻𝗱𝗲𝗻 𝘃𝗼𝗼𝗿𝗱𝗮𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝗰𝗼𝗺𝗺𝗮𝗻𝗱𝗼 𝘄𝗼𝗿𝗱𝘁 𝗴𝗲𝗴𝗲𝘃𝗲𝗻;
• 𝗲𝗲𝗻 𝗯𝗲𝘁𝗲𝗸𝗲𝗻𝗶𝘀𝗹𝗼𝗼𝘀 𝗴𝗲𝗹𝘂𝗶𝗱 (𝗵𝗶𝗲𝗿 𝗴𝗲𝗯𝗿𝘂𝗶𝗸𝘁𝗲𝗻 𝘇𝗲 “𝗕𝗮𝗻𝗮𝗻𝗲”) 𝘃𝗼𝗼𝗿𝗮𝗳𝗴𝗮𝗮𝗻𝗱 𝗮𝗮𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗰𝗼𝗺𝗺𝗮𝗻𝗱𝗼.

.Dat laatste zou hier overigens niet werken aangezien ‘Banaan’ iets is wat alle honden graag eten. Sterker nog, wanneer je alleen al denkt om een banaan te eten staat Lazzie al voor je neus.

Resultaten van het onderzoek

De vergelijking tussen het commando direct geven, of met de naam van de hond die er direct aan voorafgaat, liet geen enkel verschil zien. Met andere woorden, het noemen van de naam van de hond gaf geen bijkomend voordeel in betrouwbaarheid van het opvolgen van het commando. Door een irrelevant geluid vóór het commando te geven, verslechterden de prestaties van de hond voor zowel de bekende als de nieuw geleerde commando’s. Als de naam van de hond werd gegeven en er was een pauze van twee seconden voordat het commando werd gegeven, was zijn prestatie aanzienlijk minder betrouwbaar voor het nieuw geleerde commando, maar had het opvallend genoeg dan weer geen effect op de bekende commando’s.

De onderzoekers concludeerden dat honden voor goed aangeleerde commando’s de neiging hebben om alleen het commando (“Hier!”) versus de naam van de hond onmiddellijk gevolgd door het commando (d.w.z. “Jura, hier!”) te zien als alternatieve vormen van dezelfde communicatie. Elke aanvullende verbale informatie voorafgaand aan het commando zal de nauwkeurigheid van de prestaties van de hond verminderen (d.w.z. “Let op. Hier!”). Voor nieuw aangeleerde gehoorzaamheidscommando’s is de verstoring in nauwkeurigheid groter als het signaal werd voorafgegaan door irrelevante spraakgeluiden, of als er een pauze is tussen de naam van de hond en het eigenlijke commando.

Het wel of niet gebruiken van de naam

De boodschap lijkt te zijn dat of de hond zijn naam wordt gebruikt of zijn naam niet wordt gebruikt, geen verschil maakt bij het geven van een commando. Echter, zinloos gebabbel voordat het commando wordt gegeven of vertragingen tussen de naam van de hond en het actiewoord zullen een slechtere betrouwbaarheid geven, vooral als het gaat om commando’s die de hond onlangs heeft geleerd.