Vergelijkbaar met menselijke kinderen vertonen honden flinke gedragsveranderingen wanneer ze geconfronteerd worden met passieve, onbeweeglijke menselijke gezichten. Door statistische analyse hebben onderzoekers complexe bevindingen samengevat in eenvoudige overzichten. Door de resultaten van twee studies te combineren, gaven de gegevens duidelijk aan dat honden negatief reageerden op het passieve gezichten.
Gedurende het stille-gezichtsgedeelte van de studie distantieerden honden zich van hun baasjes. Waarbij de nabijheid met 25 procent afnam. Fysiek contact met hun baasjes verminderde ook met tweederde. Opmerkelijk genoeg vertoonden de honden bijna twee keer zoveel tekenen van stress wanneer hun baasjes een passief stil gezicht lieten zien. Deze stress hing samen met een gevoel van verminderd sociaal contact. Zoals blijkt uit bijna een 100-procent toename in bedelgedrag, zoals een poot aanbieden, krabben, neuzen of blaffen, om een positieve reactie uit te lokken.
𝗧𝗿𝗮𝗶𝗻𝗶𝗻𝗴𝘀𝗻𝗶𝘃𝗲𝗮𝘂 𝗱𝗼𝗲𝘁 𝗲𝗿 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝘁𝗼𝗲
Interessant genoeg suggereren de bevindingen dat deze reactie niet beïnvloed wordt door het trainingsniveau van een hond of, of het een therapiehond of gezelschapsdier is. Het lijkt dus een universeel gedrag te zijn onder honden. Ongeacht hun ervaringen met mensen.
Effectieve communicatie gaat vaak gepaard met expressieve en duidelijke acties, vergelijkbaar met een theatervoorstelling. Net als bij interactie met een kind of baby, trekt het tonen van emoties en bedoelingen via duidelijke gezichtsuitdrukkingen honden dichterbij en houdt ze positief betrokken bij het begrijpen van onze boodschappen. Expressieve gezichten vormen een belangrijk element in onze communicatie met honden.
In het verleden heb ik me al meerdere malen negatief uitgelaten over het negeren van honden. Volgens velen is dit een minder negatieve correctie-vorm dan bijvoorbeeld streng toespreken. Zelf ben ik van mening, en veel onderzoek toont dit ook aan, dat negeren een enorm strenge straf is voor sociale dieren als honden. Wanneer we onze honden negeren hebben we ook vaak een passief gezicht en dat komt de communicatie niet ten goede.
