Domesticatie is een bekend voorbeeld van selectie die leidt tot vermindering van hersenomvang. Omdat honden veel minder met complexe situaties in de omgeving te maken hebben en zich derhalve ook niet ontwikkelen, hebben ze een veel kleinere hersenomvang. Wolven zijn daadwerkelijk een heel stuk slimmer dan honden. Maar niet getreurd, de hond heeft nog steeds dubbel zoveel neurologische verbindingen als een kat. Het verschil tussen een hond en een kat is dus groter dan het verschil tussen Einstein en Patty Brard.

Echter, er is nog weinig bekend over hoe hersenomvang evolueert na domesticatie en of de daaropvolgende gerichte/kunstmatige selectie de effecten van domesticatie kan compenseren.

Bovenstaande was het onderwerp van nieuw onderzoek. Zonder alle technische details van het onderzoek uit te gaan leggen, hebben ze 159 hondenrassen onderworpen aan een CT-scan en andere metingen.

Ze vonden dat honden inderdaad een veel kleinere hersenomvang hadden dan wolven. Wat dus het idee van dommer worden door domesticatie onderschrijft. Maar ze vonden ook iets anders, namelijk dat rassen die verder van de wolf zijn verwijderd een relatief grotere hersenomvang hebben dan rassen die dicht bij de wolf staan.

Honden die dichter bij de wolf staan hebben vaak meer moeite met het functioneren in de moderne maatschappij. Ze communiceren bijvoorbeeld minder met hun baasjes terwijl moderne hondenrassen (die dus verder af staan van de wolf) dat wel doen.

Voor die laatste groep geldt dat het verlies in hersenomvang voor een deel gecompenseerd wordt door communicatie in de moderne wereld. Terwijl de wolfachtige honden dit voordeel niet hebben.