𝗦𝗽𝗲𝗹 𝗲𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝘇𝗲𝗻𝘂𝘄𝘀𝘁𝗲𝗹𝘀𝗲𝗹

Spel is ongelooflijk belangrijk voor honden (en voor ons, ongeacht onze leeftijd!). Honden leren niet alleen veel nieuwe dingen en regels, maar ze brengen hun centrale zenuwstelsel in staat van spel en dat heeft weer allerlei andere voordelen.

We kennen allemaal de staat van fight and flight. Dat is niet slechts een mentale staat, maar uit zich in het gehele lichaam. Het lichaam stopt dan met het verteren van voedsel, maakt adrenaline aan en steekt in zekere zin alle energie in vechten of vluchten.

Naast fight en flight kennen honden ook een aantal andere lichamelijke toestanden. Bijvoorbeeld een kalme staat van ontspanning (lekker niets doen), een staat van afsluiten of instorten (wegkruipen in een hoekje).

Maar spel is ook een lichamelijke toestand. Honden ervaren dit wanneer hun zenuwstelsel geaard is in een gevoel van veiligheid en kalmte. Tegelijkertijd is er sprake van een flinke energie in het lichaam. Net als bij stress is het sympathische zenuwstelsel (de verzameling organen die energie vrij maakt in het lichaam) actief. Net als bij kalmte is het parasympathische zenuwstelsel (de verzameling van organen die het lichaam kalmeert) actief.

Deze kalmte wordt veroorzaakt door de nervus vagus. Ook wel de tiende hersenzenuw genoemd. De nervus vagus is verantwoordelijk voor het parasympathische deel van het zenuwstelsel. Dit deel zorgt ervoor dat het lichaam weer tot rust komt en geeft een gevoel van veiligheid. Het unieke aan spel is dat beide delen van het zenuwstelsel actief zijn.

Door veel te spelen train je het zenuwstelsel zodat deze beter in staat is om te reageren op allerlei situaties. Spelen is voor de nervus vagus vergelijkbaar als krachttraining voor je spieren. Spelen is dus niet alleen leuk en leerzaam, het helpt honden ook met stress om te gaan zonder zich onveilig te voelen.